آتشکده 5

#نقد_شعر 

من از انگشتری ترسم که گاهی با سلیمان است

نگینش نام اعظم شد ولی در جنگ ایمان ست 

همان کوکوی قلبش را  در آویزد  به بام دل 

که گاهی بام من باشد و گاهی با رقیبان ست 

به وقت گریه هایش چون شناسد قلب بیمارم ؟

چنان غم نامه می خواند تو گویی فصل پایان ست 

دلم پر شد ز تردیدی میان رفتن و ماندن 

که رفتن های او آری به نوعی  نقض پیمان است

دلش گیر ست در پایم ولی دارد تعهدها

و اما بودن من هم مثال مکر شیطان ست  

بباید من ببندم در به روی مکر شیطانی 

مگر یاری رساند حق ، دلم یوسف به زندان ست 

#آتشــــکده

📝#نقد_شعر_کلاسیک 

☘بنام خداوند مهر☘

از آنجایی که معتقدم اثر ارائه شده گویای تمام ویژگی های خواسته و ناخواسته خود خواهند بود، بنابراین آن را بدون در نظر گرفتن نام صاحبش نقد و بررسی خواهم کرد.  

🔶به لحاظ نقد لغوی اثر ارائه شده در انتخاب و.چیدمان و جایگزینی آنها، استفاده از قواعد و قوانین دستور زبان و همچنین ترکیب سازی و کاربرد لغات، تقریباً مناسب عمل کرده اما ضعف هایی نیز دارد. مثلا کارکرد چندانی به لحاظ زیبایی شناسی از کلمات گرفته نشده.  

🔻ترکیب سازی ها در این اثر کاملاً ساده و بی پیرایه است که سبب می شود قدری از فصاحت اثر کاسته شود.

🔻  کاربرد زبان در حالت کلی قدری دچار دوگانگی شده، اگرچه به جهت ضرورت وزن  است اما همین نکته ساده هم می تواند عاملی باشد که نتوانسته زمان زبان اثر را تشخیص داد.  زبان یک اثر باید با زمان خود مطابقت داشته باشد، این گونه ایجاد دوگانگی ها سبب عدم تطابق زبان با زمان می شود و ایجاد ضعف می کند.  

🔻استفاده از قواعد و قوانین دستور زبان ، مطابق با زبان معیار است.  البته وجود ردیف فعلی در این شیوه و روش بی تاثیر نیست، شاعر از زبان هنجار به خوبی استفاده کرده.  

🔸به لحاظ نقد فنی اثر ارائه شده یک غزل سنتی یا عام است که بر وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن، بحر هرج مثمن سالم سروده شده، 

قافیه ها در آن به درستی اتفاق افتاده و در کنار استفاده از ردیف فعلی بر جنبه موسیقایی اثر کمک کرده است. 

🔸به لحاظ زیبایی شناسی استفاده از تشبیهات، اغراق ها، تضاد ها کاملاً متناسب با انتظاری که از یک شعر داریم، می باشد.  

( به وقت گریه هایش چون شناسد قلب بیمارم 

چنان غم نامه می خواند که تو گویی فصل پایان است)  

🔻 تشبیهات و...  در اثر عامل ایجاد تصاویر در اثر می باشد، تصاویر در این اثر عینی و انتزاعی می باشند.   

( همان کوکوی قلبش را درآویزد  بنام دل 

که گاهی بام من باشد و گاهی با رقیبان است)  

( دلش گیر است در پایم ولی دارد تعهد ها 

و اما بودن من هم مثال مکر شیطان است)  

🔻در این اثر ابیات قدری مستقل عمل می کنند که البته در غزل های کلاسیک بسیار اتفاق می افتد ( متاسفانه)  این استقلال سبب تزلزل در ساختار روایی اثر می باشد.  

🔸به لحاظ composition اثر ارائه شده 

( من از انگشتری ترسم که گاهی با سلیمان است 

نگینش نام اعظم شد ولی در جنگ ایمان است)  

مطلع این اثر ذهن مخاطب را به سمت و سویی دیگر هدایت می کند اما در ادامه شاعر توانسته با ایجاد موتیف های مناسب در کل اثر، تمام ابیات را به هم ربط دهند بنابراین اثر ارائه شده شروع خوبی دارد.  

پایان بندی آن هم

 ( بباید من ببندم در به روی مکر شیطانی 

مگر یاری رساندن حق دلم یوسف زندان است)  

در پایان بندی هم اثر ارائه شده در روایی را به تکامل می رساند و از سویی دیگر زنگ پایان اثر به صدا در می آورد.  همچنین توانسته هدف خود را بیان کند، بنابراین اثر پایان بندی خوبی دارد.  

🔸به لحاظ موسیقایی اثر ارائه شده از آنجایی که در بحر هزج سروده شده علاوه بر اینکه از موسیقی بیرونی بهره گرفته از موسیقی کناری،به سبب قافیه و ردیف نیز،بهره گرفته، همچنین از،موسیقی معنوی نیز بی بهره نیست.  

🔻به لحاظ زیبایی شناسی در این اثر هیچ خلاقیتی دیده نمی شود.  

🔸به لحاظ محتوایی اثر ارائه شده توانسته درک روایی لازم را اگرچه گاهی اوقات سخت، اما در اختیار مخاطب قرار می دهد.  یعنی در حالت کلی اثر دچار تزلزل معنایی و محتوایی نیست اما گاهی اوقات بیان موضوع مورد نظر دور از ذهن اتفاق افتاده است.  

شاعر در این اثر به رسالت خود نپرداخته و صرفا به بیان اهداف خود اکتفا کرده است، از طرف دیگر هیچ ایدئولوژی در این اثر که خاصه شاعر باشد دیده نمی شود.  

در پایان برای شاعر محترم آرزوی موفقیت و سلامتی دارم.  

با تشکر 

مریم راد"واژه " 

@asgensyeeshgh 

http://nasrenovin.blog.ir