آتشکده

#نقد_شعر_کلاسیک 

دلم گرفته است از آیینه های زنگاری 

کجا گریزم از نقاب تکراری

 

به صورتم گل لبخند را کسی نسرود 

چرا همیشه بگریم مگر طلبکاری 

چه دشنه ها فرو رفته در دلم اما 

سقوط کرده لبم در سکوت اجباری 

سرک کشیده به هر جا نگاه مسمومی 

شهر رسیده به هر کس بگو خبر داری 

فضایی سینه چه سنگین چرا نفس دارم

رها کنید مرا از این همه خود آزاری 

#آتشکده_یاسمن_بخشی 

#نقد

"بنام خداوند جان آفرین " 

از آنجایی که معتقدم اثر ارائه شده گویای تمام ویژگی های خواسته و ناخواسته خواسته خود خواهد بود، بنابراین آن را بدون در نظر گرفتن نام صاحب اثر نقد و بررسی می کنم.  

به لحاظ نقد لغوی، اثر ارائه شده، در چیدمان و انتخاب کلمات موفق عمل کرده و نشان دهنده دقت شاعر در انتخاب کلمات با توجه به مضمون و همچنین در نظر گرفتن وزن می باشد..  در ضمن اثر ارائه شده از دوگانگی زبان به دور است که نشان دهنده تسلط شاعر به زبان روز می باشد.  

به لحاظ نقد فنی اثر ارائه شده یک غزل است بر وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن 

بحرمجتث مثمن  محذوف.،  این غزل با رویکردی تقریبا اجتماعی سروده شده. اما از آنجایی که غزل چارچوب تعیین شده ی خود را دارد بنابراین رعایت قوانین این قالب ادبی الزامی ست و هر گونه تخطی از این چهارچوب، ساختار و یا structure  آن را دچار تزلزل خواهد کرد.  یکی از این قوانین مربوط به تعداد ابیات می باشد.  از طرف دیگر تعداد ابیات کمتر با توجه اینکه این تعداد  از قواعد غزل است، نشان دهنده مضمون سازی عجولانه شاعر است. شاعر روایت خود را با تعجیل سروده.  

به لحاظ زیبایی شناسی استفاده از تشبیه، استعاره و کنایه علاوه بر اینکه به مضمون سازی اثر کمک می کند، سبب زیبایی اثر نیز شده است.  از طرف دیگر این جنبه های زیبایی شناسی در اثر ایجاد تصاویر انتزاعی و عینی  کرده است.  

( به صورتم گل لبخند را کسی نسرود 

یا 

چرا بگیریم مگر طلبکاری)  

در بعضی ابیات عدم ارتباط عمودی بین مصرع ها سبب تزلزل معنایی در اثر شده است.  

( چه دشنه ها فرو رفته در دلم اما 

سقوط کرده لبم در سکوت اجباری)  

این دو مصرع یکدیگر را کامل نمی کنند.  

به لحاظ بررسی روایت اثر ارائه شده اگرچه ویژگی های یک غزل روایی را به لحاظ دارابودن مقدمه، تنها و نتیجه در خود دارد اما در بخش نتیجه گیری نتوانسته موفق عمل کند، بنابراین اثر ارائه شده در بخش روایت دچار ضعف شده است.  

به لحاظ composition اثر ارائه شده ( دلم گرفته است از آیینه های زنگاری 

کجا گریزم از نقاب تکراری)  شروع خوبی برای یک غزل روایی ست، از طرف دیگر ذهن مخاطب را برای ادامه روایت آماده می کند اما به لحاظ پایان بندی نتوانسته موفق عمل کند.  

چرا که عناصر موجود در این روایت مثل ( دلم گرفته، آیینه های زنگاری، نقاب، گل لبخند و طلبکاری، دشنه،  سکوت اجباری،  نگاه مسموم، شهر وفصای سینه،  نفس، رها کردن و .. )  

استفاده از خود آزاری به عنوان یکی از عناصر موجود در این روایت نمی تواند تکمیل کننده منظور و هدف شاعر باشد و ارتباط معنایی لازم را در کل اثر دچار تزلزل می کند و ذهن مخاطب را به سمت و سویی متفاوت از موضوع اثر هدایت می کند، 

( فصای سینه چه سنگین چرا نفس دارم 

رها کنید مرا از،این همه خود آزاری)  

به لحاظ محتوایی هم اثر ارائه شده را می توان در قالب یک غزل اجتماعی با رویکردی اجتماعی در نظر گرفت که شاعر به خود.، جسارت وارد شدن به جزییات روایت را با توجه به ( در نظر گرفتن)  فضای شعر نداده است.  

درواقع شاعر به لحاظ بیان محتوایی قلم خود را محدود کرده.  ( دچار خود سانسوری شده)  

در پایان برای شاعر محترم آرزوی سلامتی و موفقیت دارم.  

با تشکر 

مریم راد"واژه " 

#نقد_شعر_کلاسیک 

@ashenayeeshgh