نقد، آتشکده

حرف آب و آینه ها (واژه):

maryam rad:

🔥آتشَــــکده🔥:

وقتی صدایم می کنی 

چون یاااااس خطابم می کنی 

در دلم شور می شود برپا 

زلزله ی بم می شود غوغا 

آرام صدایم کن 

در گوشی، نجوایم کن 

چند ریشتر آرام تر 

تا دلم شود رام تر 

آرام تر تکانم بده زیر آوارهایت هستم 

محتاج پس لرزه هایت هستم 

تا خراب تر از ارک بم شوم 

بروم و از زندگیت کم شوم.

#آتشــــکده🔴

#نقد_شعر_ازاد

بنام خداوند جان 

maryam rad:

از آنجا که معتقدم اثر ارائه شده گویای تمام ویژگی های خواسته و ناخواسته خود خواهد بود، بنابراین اثر را بدون در نظر گرفتن نام صاحب اثر نقد و بررسی می کنم. 

آنچه از نقد لغوی و زبان این اثر برمیاید این است که با توجه به اینکه شاعر در زمان معاصر زندگی می کند، زبانی را مورد استفاده قرار می دهد که اصطلاحا زبان معاصر است و با استفاده از این زبان به بیان اهداف خود می پردازد.  زبان در این اثر کاملا یکدست است اما هیچ نوآوری در زبان این اثر موجود نیست، یعنی شاعر صرفا با استفاده از زبان هنجار به بیان اهداف خود پرداخته.

شاعر با استفاده از تشبیهات سعی در ایجاد لایه های در شعرش دارد. مثال میزنم 

( در دلم شور می شود بر پا 

زلزله بم می شود غوغا

چند ریشتر آرام تر 

تا دلم شود رام تر 

محتاج پس لرزه هایت هستم 

تا خراب تر از ارگ بم شوم

و...) 

درواقع تارو پود این شعر بر پایه تشبیهات اتفاق افتاده. خلاقیتی در ایجاد این تشبیهات صورت نگرفته.، یعنی شاعر به کشف تازه ای دست نیافته و شاعر در کشف و ایجاد تشبیهات موفق عمل نکرده.  

این شعر به لحاظ مضمون فکری و سمت و سو، یک شعر عاشقانه است به اعتقاد بنده با توجه به تکراری بودن این مضمون، وقتی، شاعر می تواند اقدام به نوشتن چنین سوژه ای کند، که بتواند خلاقیتی در بیان آن یا حتی پرداختن آن از خود نشان دهد والا 

( آرام صدایم کن 

در گوشی، نجوایم  کن 

چند ریشتر آرام تر 

تا دلم شود رام تر

و....) 

 پرداخت تازه ای به این مقوله نیست. 

منظور این است که مضمون فکری با توجه به انتخاب ساده کلمات و بیان ساده آن، چیزی به داشته های مخاطب اضافه نخواهد کرد.  

همچنان معتقدم شاعر. باید باریک اندیش و نوگرا باشد. هیچ نوگرایی در این شعر اتفاق نیوفتاده 

شعر با ( وقتی صدایم می کنی)  آغاز شده و با ( بروم و از زندگیت کم شوم)  پایان یافته، اگرچه شعر بنا به تعاریف شعر حاصل احساس است اما اگر شاعر با رندی در این شعر می ماند، جذابیت شعر به لحاظ مضمون فکری برای مخاطب در درجه بالاتری قرار می گرفت.

 تناسب لازم در شعر. در این اثر وجود دارد، یعنی ارتباط عمودی بین عناصر که لازمه شعر است در این اثر برقرار است و به لحاظ جفت و بست ها دچار ضعف نیست اما دچار اطناب شده 

در این نوع پرداختن،  شاعر اگر مایل بود،  می توانست همچنان به توصیف ادامه دهد و همین روند ثابت را حفظ کند . یعنی شعر آن طور که باید به انتها نرسیده و زمینه برای ادامه دادن وجود دارد.  

این شعر از زیر مجموعه شعر نو ست که وزن عروضی ندارد اما موزون است. در چنین حالتی انتظار می رود که موسیقی،کلام در کل شعر ثابت باشد و یا ریتم ثابت را داشته باشد،  اما در انتهایی این شعر می بینیم که  این ریتم دچار  تغییر شده. ( ناگفته نمانده که در ترانه چنین وضعیتی وجود دارد)  اما به اعتقاد بنده در شعر آزاد موسیقی باید با ظرافت در کل کلام جاری باشد و این تغییر به حدی نباشد که گوش مخاطب را آزار بدهد.  یعنی تغییرات موسیقی محسوس نباشد. 

در نهایت با توجه به عرایض در بالا این اثر به یک اثر توصیفی تبدیل شده که شاعر صرفا به دنبال انتقال پیام های عاشقانه و تکراری ست به مخاطب. 

 

آنچه که تحت عنوان" رسالت شاعر " شناخته شده در این اثر آن طور که باید به ثمر نرسیده   و در تقسیم بندی این شعر به لحاظ ابداع و ابتکار می تواند در زمره اشعار تقلیدی قرار. بگیرد چرا که بارها و بارها این مضمون را با اشکال مختلف و با کلمات مختلف شنیده ایم. 

 

در پایان دوست دارم به یک نکته اشاره کنم که شاعر زبان گویای یک جامعه خواهد بود پس بهتر است برای بیان سوژه ها و مضامین مختلف، به دقت و وسواس بیشتری، با ابداع و ابتکار، دست به خلاقیت یک شعر بزند.  

برای شاعر محترم آرزوی سلامتی و موفقیت دارم. 

 

با تشکر 

مریم راد ( واژه)

#نقد_شعر_ازاد