نقد ادبی

حرف آب و آینه ها (واژه):

maryam rad:

#نقد 

داستان کوتاه

نوروز

خورشیدمهربانی برلبه ی ظهرنشسته است.میدان شهرمملواززنان ومردان شادی که دایره وارایستاده اند.هفت فرشته سفیدنشسته برزانوظرفی طلایی دردست چیدمان هفت سینی زیبارابه نمایش گذاشته اند.لباسهایی رنگارنگ گویی رنگین کمان پلی روی میدان شهربسته است.

دختران وپسران جوان بلوندومشکی دست دردست هم درحالی که موهایشان گردن بادرانوازش می کند می رقصند.دختران موطلایی باهرپاکوبیدن برزمین خرمنی ازطلایی براق رادرهواپخش می کنند.

ازآسمان گلهای سفیدوقرمزبرسرشان می ریزدبهترین هدیه شهرداربرای تمامی شهروندان.

مردمی که تاشب پیش مسولانه مشغول بکاربودندباتقسیم عادلانه ثروت عجین شده اندوشادی مشترک راتجربه می کنند.

نگاههاهیچ دغدغه ای رانشانه نمی رود.زنگاربی اعتمادی پاک شده.

دختربچه ای ازکودک آدامس فروش که هرروز موقع برگشت ازمدرسه دیده بودمی پرسد:رهایی چیه؟

          :رهایی یعنی امروزمن وتو بدون هیچ تفاوتی باهم شادیم

              :عیدچیه؟

            :عیدیعنی ازفرداخوشبخت وآروم همه بچه ها فقط به مدرسه ودرس فکرمی کنن وبازی جایگزین کاربراشون می شه

چشمهاازدیدن این همه زیبایی وشادی می درخشد.زندگی به شهربازگشته است.

شراب خوشبختی درجامهاریخته می شودوهرمردوزنی باآشامیدنش ذره ذره به عشق نزدیکتر می شوند.پس ازسالها قلبهاآتش رابرزمین نهاده وآرامش را به درون سینه بازمی گردانند.دست می زنندبرای هدیه هایی که درسکوتشان قدرشناسی راباورپذیرمی کند.

بهارفقط یک سبزه بی روح نیست.بهارسبزاست، سرخ است، سفیداست،تحرک دارد، شاداست، وحشی ست وپرهیجان.بهاری متفاوت ترازقبل، مزه کردنش کام رامی لغزاند به سمت نوشدنی بنیادین .

درمیدان شهرولوله ای است .انتظارآغازسال نوکه اولین بارآزادانه درکوچه وخیابان یکدیگررادرآغوش بگیرند ، ببوسندوازته دل بخندند .خواسته هایی بس اولیه وساده.

جشن نوروزرا باشروع رهایی درهم بیامیزند.شیرین ترین انتظارمردم این شهر.

درگیرودارتماشای این شاهکارملی بودم که باصدای طبل آغازسال نو ازخوابی شیرین برخاستم.

#ناهید-نورانی

#نقد

maryam rad:

از آنجایی که معتقدم اثر ارائه شده گویای تمام ویژگی های خواسته و ناخواسته خود خواهد بود، بنابراین اثر ارائه شده را بدون در نظر گرفتن نام صاحب اثر نقد و بررسی می کنم.  

یکی از مهم ترین ویژگی های داستان، تناسب بین شیوه بیان و توصیف داستان و محتوا و فضای آن است که متاسفانه در این اثر رعایت نشده.  درونمایه این اثر حکایت از بیان آزادی دارد در صورتیکه نوروز صرفا نو شدن  بهار است که جشن گرفته می شود.  درواقع  حرکتی ست نمادین که در آن بیدارشدن و زنده شدن  دوباره طبیعت جشن گرفته می شود. و با آداب و رسوم ملی ایرانی در هم آمیخته شده.  این آداب و رسوم صرفا اشاره به هفت‌سین نیست.  بنابراین موضوع اصلی و محتوای داستان به شکل درستی ساخته و پرداخته نشده است.  

نویسنده در این اثربرای  بیان اهداف خود از یک سری نماد استفاده کرده است مثل رهایی،  آزادی،  عید، کودکان کار،  خوشبختی و غیره.  متاسفانه این نماد ها در قالب یک داستان با توجه به محتوای عمیقی که در خود  دارند، ساخته و پرداخته نشده..  مثلا مقوله کودکان  کار که زمینه برای صحبت و پرداختن به آن بسیار وسیع است و در قالب چند سوال ساده نمی گنجد.  و اشاره به یک چنین مقوله های علاوه براین که یک داستان را بیش از اندازه طولانی می کند، سبب ایجاد حاشیه در داستان می شود که هم خارج از حوصله مخاطب خواهد بود و هم مخاطب به دنبال چرایی آن در داستان خواهد پرداخت و وقتی به جواب نرسد،  ضعف در داستان محسوب می شود. 

 بنابراین نویسنده باید نگاه عمیق و دقیق و علمی در داستان و حوادث مربوط به آن داشته باشد.  

در حالت‌کلی بخش اپتدایی و انتهایی داستان از نظر بیان و نوع نگاه به سوژه و همچنین چیدمان حوادث گویای سبک داستان نویسی خواهد بود اما از اواسط این اثر، داستان به لحاظ روایت و نوع بیان دچار تزلزل می شود

که به اعتقاد بنده ضعف محسوب می‌شود.  

در پایان برای نویسنده اثر آرزوی سلامتی و موفقیت دارم.  

با تشکر 

مریم راد( واژه)

#نقد